Terwijl we samen met Gideon en Eljada, onze nieuwe grote kleine Nederlandse vriendjes, naar de spannende avonturen van Bob de Bouwer kijken, willen we even mededelen dat we ons officiele break-down moment hebben gehad! Afgelopen week was echt afzien, zwaar en ronduit klote. Vragen kwamen op als: wat doe ik hier eigenlijk? Heeft het wel nut? Waarvoor zijn we hier? Is dit het nou? Vanmiddag belandde we huilend op de bank en hebben we ff lekker alles eruit kunnen gooien. He, wat lucht dat op! Echt heel fijn om alles eerlijk met elkaar te bespreken! We kunnen soms echt gek van elkaar worden, onze persoonlijkheden zijn immers totaal verschillend, maar dan is juist de uitdaging om elkaar zoveel mogelijk aan te vullen en op te bouwen. Nog steeds zijn we heel dankbaar dat we hier samen mogen zijn, hebben we ook de grootste lol met z'n tweeen en slapen we elke nacht nog in hetzelfde bed! Hoewel Janna woensdag heerlijk in de nieuwe hangmat heeft vertoeft ;-).

We zijn ervan overtuigd dat we hier met een reden zijn. Alleen wat dat dan precies is, is nog een onbeantwoorde vraag.Misschien zijn we hier wel helemaal niet om alleen deze kindjes engels te leren of wekelijks knutsels te verzinnen. Misschien is het wel voor dat ene teamlid dat door een zware tijd ging en we konden steunen, misschien voor die buisinessman in Phnom Penh die op zoek was naar een internationale kerk, misschien wel alleen om anderen te inspireren, of misschien is dit alleen een voorproefje op wat ooit komen gaat!

Anyway, we gaan er morgen lekker een weekendje tussenuit en Phnom Penh onveilig maken. Backpack mee, een hostal induiken en dan volop de tourist uithangen! Hoewel we voor toeristen wel uitzonderlijk goed zijn in afdingen... haha, échte Nederlanders! Mede dankzij onze inmiddels vloeiende zinnen Khmai natuurlijk :-). Phnom Penh, nie jung tow! Here we come!