Onder het genot van een bakkie ijskoffie bij onze plaatselijke koffiebar (waar je ook heerlijke witte lijst gerechten voor $1 dollar kan krijgen) is het weer tijd voor een update uit het verre Oosten.

We zijn tot de conclusie gekomen dat we in ons leven waarschijnlijk nooit meer zo close met iemand worden als wij tweeën nu zijn. Want zelfs met je echtgenoot deel je je ondergoed niet (hopen we hahaha). Er treden al echte relatieverschijnselen op. Zo worden de huiselijke taken goed verdeeld: Marijcke zet de koffie, Janna klopt de melk. Switchen kan écht niet, dan ontstaat er waterige koffie met velletjesmelk (heeft Marijcke vast van dr vader...).

Ok we dwalen af! Na onze broodnodige siesta op zondagmiddag zijn met een volle bus naar ICF vertrokken. Dat is de internationale kerk in Phnom Penh waar het een komen en gaan is van missonaries. Een echte culturele mengelmoes! Super gaaf zoveel verschillende mensen van over de hele wereld die hetzelfde geloof delen. Afgelopen dienst was er een spreker uit California met een goed praatje én een heerlijk Amerikaans accent! Janna was in haar nopjes ;-)

Nog een belangrijke gebeurtenis: Nederlandse versterking is gearriveerd (exclusief bagage helaas)! Afgelopen week hebben we de familie Wagenaar mogen verwelkomen en uiteraard de eerste avond al pannenkoeken gegeten met Marco, Pauline en hun zoontjes Gideon en Eljada. Voor de komende vier jaar zullen zij zich ook inzetten voor His Child met name op het gebied van lesgeven. In 2012 wordt er, naast twee kleuterscholen, ook met een basisschool gestart en vier jaar later zal een highschool zijn deuren openen. Genoeg werk aan de winkel dus. En meer vrijwilligers zijn altijd welkom! Hint hint...
Wijzelf zijn erg onder de indruk van de projecten hier. Tot nu toe is er alleen een stuk land gekocht waarop de school gebouwd zal worden. De juiste beslissingen, een hoop geld en veel hulp zijn hard nodig. Menigeen hadden dit project waarschijnlijk al als onuitvoerbaar bestempeld maar het team hier heeft een visie en een rotsvast geloof dat dit Gods plan is en voor Hem is niets onmogelijk.

Met ons gaat het verder prima! Ons schema wordt steeds voller: het is druk en soms zwaar maar zolang we het aankunnen willen we graag alle taken aannemen en lekker bikkelen! Maar ook wij ontkomen niet aan de culture-shock. Na ruim twee maanden word je soms knettergek van al die Cambodjanen die je ongegeneerd aangapen, nafluiten of lastigvallen. Zo stond Janna laatst, terwijl haar tweede lekke band werd geplakt, met een politieman te kletsen. Het was best een leuk gesprek in het Khmai/Engels totdat hij zei: ‘When I see you, I am happy because I love you’. Tja, dan weet je niet wat je daarop moet antwoorden, heb je ’t gelijk gehad en is het eigenlijk vet irritant dat je gewoon geen normaal praatje kan voeren. Nu is ons wel verteld dat elke Cambodjaan ervan droomt om met een westerling te trouwen en zo hogerop denkt te komen. En als twee jonge meiden zijn wij natuurlijk de perfecte prooi haha. Misschien toch maar allebei een trouwring aanschaffen?!

Bij vlagen missen we Nederland wel een beetje hoewel we vaak nauwelijks beseffen dat we zo ver weg van jullie zijn! Mede dankzij skype, waardoor het net lijkt of je bij elkaar in de huiskamer zit. Wat een topuitvinding! In ieder geval de tijd vliegt: we zijn al bijna op de helft! Niet vergeten te genieten!

Dikke smakkerdt uit Takhmao,
Janna & Marijcke